روتینگ چیست

انواع مسیریابی شبکه کدامند؟

مسیریابی شبکه یکی از اجزای اصلی هر شبکه است که نقش مهمی در انتقال داده‌ها و حفظ کیفیت ارتباطات ایفا می‌کند. با توجه به درک اینکه روتینگ چیست، می‌توان به انواع مختلفی از مسیریابی اشاره کرد که هرکدام بسته به نیاز شبکه و شرایط مختلف انتخاب می‌شوند و شامل موارد زیر می‌شوند:

مسیریابی استاتیک

مسیریابی استاتیک به‌طور دستی توسط مدیر شبکه تنظیم می‌شود و مسیرها به‌صورت ثابت باقی می‌مانند. این نوع مسیریابی زمانی استفاده می‌شود که تغییرات در شبکه کم است یا مسیرهای مشخصی برای داده‌ها وجود دارد.

در شبکه‌های کوچک یا در شبکه‌هایی که نیاز به تغییرات مداوم ندارند، مسیریابی استاتیک می‌تواند کارآمد باشد. در مسیریابی استاتیک، روتینگ VoIP و انتقال داده‌ها بیشتر به‌صورت پیش‌فرض انجام می‌شود.

مسیریابی پیش‌فرض

مسیریابی پیش‌فرض به شبکه این امکان را می‌دهد که در صورت عدم وجود مسیر مشخص برای رسیدن به مقصد، داده‌ها را به یک مقصد از پیش تعیین‌شده هدایت کند. این نوع مسیریابی معمولاً در شبکه‌های بزرگ‌تر که اتصال به چندین شبکه مختلف دارند استفاده می‌شود.

مسیریابی پیش‌فرض برای کاهش پیچیدگی و اطمینان از ارسال صحیح داده‌ها به مقصد استفاده می‌شود. برای انتخاب مسیر، روتر به فاصله مدیریتی و میزان قابل‌اعتماد بودن مسیر توجه می‌کند.

مسیریابی پویا

مسیریابی پویا به‌طور خودکار مسیرهای انتقال داده‌ها را با توجه به شرایط شبکه تغییر می‌دهد. این نوع مسیریابی معمولاً در شبکه‌های بزرگ که نیاز به به‌روزرسانی مداوم دارند استفاده می‌شود.

به نقل از راویستک ” مسیریابی پویا به‌طور مداوم جدول مسیریابی خود را با مسیرها و هزینه و متریک آن‌ها به‌روز می‌کند و درنهایت تصمیمات مسیریابی شبکه بهینه را بر اساس تغییر محیط‌های عملیاتی شبکه می‌گیرد.”

روترها در مسیریابی پویا با استفاده از پروتکل‌هایی مانند OSPF یا BGP، اطلاعات مسیریابی را به‌طور مستمر با یکدیگر به اشتراک می‌گذارند تا بهترین مسیر را برای انتقال داده‌ها پیدا کنند.